Diplomatieke gesprekken met Iran worden in het Westen vaak gevierd als doorbraken, maar verhullen een diepere dreiging. Het Iraanse regime koestert een apocalyptische ideologie waarin oorlog geen noodlot is, maar een heilige vereiste. Wie deze kern niet erkent, begrijpt niet met wie hij aan tafel zit.

 

Rob Kern, TPO, 2 mei 2025  -Terwijl het Westen zich bezighoudt met diplomatieke ‘doorbraken’ in de nucleaire onderhandelingen met Iran, weigert men het onuitspreekbare onder ogen te zien: Iran wordt geleid door een regime dat niet alleen gelooft in een theocratie, maar in de noodzaak van een apocalyptisch conflict om die te vestigen.

Wederkomst van de ‘verborgen Imam’

De ayatollahs die de macht in Teheran stevig in handen hebben, hangen een extremistische sjiitische ideologie aan die ervan overtuigd is dat chaos en oorlog nodig zijn om de wederkomst van de “verborgen imam” te versnellen – een messiaans figuur die volgens hun leer zal heersen over een islamitisch wereldrijk.

Dit is geen standpunt van enkele fanatici: het vormt de kern van het religieus-politieke denken in de Iraanse top.

“Dit is geen normaal land, dit is een apocalyptische macht.”

Deze overtuiging maakt Iran fundamenteel onberekenbaar. In het Westen onderhandelt men alsof men te maken heeft met rationele staatslieden met strategische belangen. Maar je kunt geen stabiele overeenkomst sluiten met een macht die gelooft dat de wereld moet branden voordat die gered kan worden.

Mechanisme van intimidatie en mogelijke vernietiging

Iran’s ballistische raketprogramma is geen verdedigingsmiddel, maar een mechanisme van intimidatie en mogelijke vernietiging. Deze raketten worden geproduceerd en getest met als doel Israël, Amerikaanse bases, en in de toekomst zelfs Europese hoofdsteden binnen bereik te brengen.

“Wie Iran niet op ideologisch niveau begrijpt, zal op strategisch niveau altijd falen.”

Voeg daarbij het nucleaire programma, en het beeld wordt levensgevaarlijk: een ideologisch gedreven regime, gewapend met de middelen om een religieus geïnspireerde oorlog te beginnen.

Apocalyptische macht

De Europese naïviteit in deze kwestie is beschamend. In hun drang naar ‘stabiliteit’ laten Europese leiders zich opnieuw vangen in een diplomatiek spel waarin Iran de regels bepaalt – zolang het maar tijd weet te winnen. Intussen worden de centrifuges gesmeerd en de raketten bijgesteld.

De onderhandelingen op 3 mei zijn geen teken van hoop, maar een waarschuwing. Wie Iran niet op ideologisch niveau begrijpt, zal op strategisch niveau altijd falen. Het Westen moet zich verzetten tegen elke deal die het raketprogramma ongemoeid laat en die de religieuze kern van het regime negeert.

Dit is geen normaal land. Dit is een apocalyptische macht – en zij ontwikkelt de wapens om haar geloof werkelijkheid te maken.