We staan dichter dan ooit bij een fysieke Derde Wereldoorlog. Het is hoog tijd dat het Westen de situatie erkent voor wat ze is en besluitvaardiger optreedt in de verdediging van Oekraïne. Zes maanden na de terugkeer van president Trump in het Witte Huis wordt de hoop op een wapenstilstand in Oekraïne steeds zwakker. Niet alleen is de beloofde oplossing er niet binnen 24 uur – of zelfs binnen 24 weken – gekomen, deze periode markeert ook één van de zwaarste verliezen voor Oekraïense burgers sinds het begin van de grootschalige Russische invasie.

 

Lord Ashcroft, Kyiv Post, 13 juli 2025 – In een poging om dominantie uit te stralen tegenover de nieuwe Amerikaanse regering, heeft Vladimir Poetin zijn raket- en drone-aanvallen op Oekraïense steden en dorpen geïntensiveerd – veel van die plekken heb ik persoonlijk bezocht en heb ik een diepe band mee opgebouwd.

Hoewel het front grotendeels statisch blijft, wat wijst op het voortdurende onvermogen van Rusland om militair op te rukken, is het aantal burgerdoden scherp gestegen.

Rusland kent één grote zonde: het gaat altijd één stap te ver. Die hoogmoed komt hen vroeg of laat duur te staan.

Maar de gevaarlijkste verliezen voor Oekraïne vonden plaats op diplomatiek vlak. Afgelopen week, in een zet die velen verraste, staakten de Verenigde Staten de levering van essentiële militaire hulp, waaronder onderscheppingsraketten voor het Patriot-luchtverdedigingssysteem, precisie-artilleriegranaten en munitie voor de langverwachte F-16’s.

Deze systemen zijn niet slechts oorlogswapens, maar levensreddende schilden voor woningen, ziekenhuizen en scholen. Zonder die systemen zijn Oekraïners weerloos onder de dagelijkse Russische vuurregen.

Rusland gaat altijd één stap te ver

Na een telefoongesprek met de Oekraïense president Volodymyr Zelensky leek Donald Trump de urgentie van de situatie te erkennen en kondigde hij de hervatting van vitale leveringen aan. Het Pentagon bevestigde dat het zal zorgen dat “de Oekraïners zichzelf kunnen verdedigen terwijl wij werken aan een duurzame vrede.” Trump lijkt intussen genoeg te hebben van Poetins capriolen en liet na hun gesprek vorige week weten “zeer teleurgesteld” te zijn.

Rusland kent één grote zonde: het gaat altijd één stap te ver. Die hoogmoed komt hen vroeg of laat duur te staan. In maart 2022, net toen het Westen dacht dat Kiev veilig was en de gevechten aan het front amper nog vorderden, begon het de focus te verliezen en twijfelde het aan de noodzaak van verdere sancties.

Lees ook Koerswijziging Trump: ‘VS moeten meer wapens naar Oekraïne sturen’

En toen kwam Boetsja – met al zijn gruwelen en oorlogsmisdaden tegen onschuldige burgers. Rusland toonde zijn ware gezicht, wat leidde tot hernieuwde Europese inspanningen en een nieuwe golf van wapenleveringen. De Verenigde Staten – die, zoals de geschiedenis ons leert, vaak laat arriveren in Europese oorlogen – lijken nu hun eigen Boetsja-moment te hebben bereikt, na maanden van voortdurende slachting van Oekraïense burgers.

Tekst gaat verder onder de video.

Tijd voor actie – in het Congres én op het slagveld

Nu is het moment om de Sanctioning Russia Act door het Congres te krijgen. Deze cruciale wetgeving heeft het potentieel om Rusland ernstig te verzwakken door zijn illegale handel in ruwe olie aan banden te leggen, en zou directe gevolgen hebben voor bondgenoten als India en China. De Russische economie staat al onder zware druk, met toenemende tekenen van interne instorting.

Binnen één week viel een prominente oliebaas op mysterieuze wijze dood neer en werd de voormalige minister van Transport dood aangetroffen kort na zijn ontslag – zonder uitleg of onderzoek. Dit zijn geen incidenten. Het zijn symptomen van een regime in langzame ondergang.

Terwijl het Westen blijft worstelen met besluiteloosheid, kijkt China nauwlettend toe. Afgelopen week zou de Chinese minister van Buitenlandse Zaken tegen de EU hebben gezegd dat Peking zich “niet kan veroorloven” dat Rusland verliest.

Vervolgens zou Amerika Oekraïne tot de tanden moeten bewapenen – met meer luchtverdedigingssystemen en -raketten, meer munitie en meer vierde-generatie gevechtsvliegtuigen. Dit hoeft niet uitsluitend te komen uit eerder toegezegde Amerikaanse hulp.

Europa kan zijn verantwoordelijkheid nemen en beginnen met het aankopen van luchtverdediging via bevroren Russische staatsactiva. Meer dan 300 miljard dollar (ruim 256 miljard euro) aan bevroren tegoeden kan genoeg zijn om zowel Oekraïne van wapens te voorzien als om Europa’s slinkende voorraden aan te vullen – zonder extra druk op kwetsbare nationale begrotingen.

Deze week sprak president Zelensky met de Britse premier Keir Starmer ter voorbereiding op de komende Coalition of the Willing-top in Rome, die samenvalt met de Oekraïne Herstelconferentie 2025. Hoewel het fysieke herstel van Oekraïne nog ver weg is, hangt het strategisch overleven af van de eenheid binnen deze coalitie.

Tekst gaat verder onder de video.

China kijkt mee – de wereld kijkt toe

Recente aankondigingen over gezamenlijke droneproductie met landen als het Verenigd Koninkrijk en Denemarken zijn positieve stappen en cruciaal voor de lange termijn. Maar op de korte termijn moeten luchtverdediging en zware artilleriemunitie de prioriteit hebben.

Terwijl het Westen blijft worstelen met besluiteloosheid, kijkt China nauwlettend toe. Afgelopen week zou de Chinese minister van Buitenlandse Zaken tegen de EU hebben gezegd dat Peking zich “niet kan veroorloven” dat Rusland verliest.

Als we ooit op de rand van een Derde Wereldoorlog stonden, dan is het nu – gebracht door niets anders dan onze collectieve zwakte en twijfel aan onszelf. De inzet kan niet hoger zijn

De kaarten liggen op tafel. Laat er geen misverstand over bestaan: als Oekraïne valt of tot overgave wordt gedwongen, zijn de gevolgen mondiaal. China herbewapent zich in hoog tempo, ook door zijn nucleaire arsenaal fors uit te breiden. Noord-Koreaanse troepen – inmiddels doorgewinterd en bedreven in drone-operaties en elektronische oorlogsvoering – zullen ongetwijfeld klaarstaan om zich aan de zijde van China te scharen.

Als we ooit op de rand van een Derde Wereldoorlog stonden, dan is het nu – gebracht door niets anders dan onze collectieve zwakte en twijfel aan onszelf. De inzet kan niet hoger zijn. Zoals ik keer op keer heb gezegd: Oekraïne mag niet in de steek worden gelaten. De toekomst van de wereld hangt ervan af.